INCERTIDUME NO CONTO DO XORNALISMO

Hai catro anos, co inicio da miña andaina na facultade de Ciencias da Comunicación, atrevíame a dicir que o xornalismo era unha caixa de sorpresas. Hoxe, con 21 anos e a piques de converterme en xornalista debuxo incertidume. Sí, incertidume. Esa é a palabra que mellor califica ao futuro desta profesión. O auxe das novas tecnoloxías desbancou a medios tradicionais como a prensa, a radio e a televisión. A sociedade evoluciona e muda os seus hábitos de vida, feito que tamén incide no xeito de informarse. Así, as novas xeracións son seguidoras das redes socias, dos blogs ou doutras ferramentas que ofrece Internet. O ciberespacio é un auténtico maremágnum de soportes e contidos onde o usuario navega ata perderse sen ancorar no seu destino.

Non obstante, existe unha grande paradoxa neste eido da comunicación: o cidadán vese desbordado pola información que lle chega a través das distintas canles e a pesar diso, na maioría dos casos, considérase desinformado. Quizáis, esta situación se deba á ausencia dun xornalista como figura mediadora, un profesional que traslade información de calidade, coa achega dunha contextualización e interpretación. E iso tamén precisa dunha mudanza.

Pero, volvendo ás perspectivas de futuro, a profesión está nunha etapa de transformación, de mera influencia no soporte. Sen embargo, a esencia de contar historias que ten o xornalismo non desaparecerá xamáis porque o ser humano sempre sentirá a necesidade de manterse informado.